In Nigeria levert onze pilot van het ‘Open Minds’ programma al resultaat op, terwijl we amper de voorbereidingen hebben afgerond. Het doel is dat we met lokale partners op zes scholen, voorlopig verspreid over drie regio’s (het Noord-Oosten, Noord-Westen en centraal Noord Nigeria) scholieren kritisch leren denken. Ze ontdekken in de les bijvoorbeeld wat vrijheid van meningsuiting en vrijheid van informatie inhouden.
Tijdens de voorbereidende fase werden onder andere discussies georganiseerd en wat bleek? De kinderen stonden te popelen om hun mening te geven.
“Wij moeten ook proberen om schone handen te houden, en dat geldt helemaal voor ons, de jeugd, de leiders van morgen. Onze handen moeten altijd schoon blijven van corruptie en dergelijke, want dat is wat een land nodig heeft voor zijn ontwikkeling en waardigheid.”
Zo is een van de deelnemers aan de discussie over Freedom of Information momenteel bezig met een brief aan de Nationale Mensenrechten Commissie om uit te vinden wat de mensen bij deze NHRC verdienen. Het meisje doet dit niet omdat ze aan wil tonen dat de salarissen te hoog zijn, maar omdat haar moeder hier werkt: zo weet zij wat het gezin nodig heeft om haar moeders inkomsten aan te vullen.
Een andere jongen, die eerst zei dat geweld de enige oplossing is voor problemen, maakte een aandoenlijke transformatie door: na twee discussieklassen stelde hij voor dat de groep een speciaal lied zou schrijven om hun idealen mee te illustreren en ze eraan te herinneren dat geweld geen oplossing biedt.
og voor de echte lessen zijn begonnen, leverden sommige scholieren spontaan teksten in waarin ze hun mening geven over de overheid, het leven in Nigeria en corruptie.
Dat belooft wat voor de toekomst. Al is de beste ambassadeur voor IWPR’s Open Minds tot nu toe natuurlijk Malala Youssafzai, de jongste Nobelprijswinnaar ooit, die op jonge leeftijd het programma volgde. In de video begint ze na 20 seconden hierover te vertellen.
De Open Minds pilot in Nigeria kon dankzij steun van het Ministerie van Buitenlandse Zaken worden opgezet.
“...de meeste mensen zien, dankzij hun eigen ervaringen, politiek als een vuil spel. Ze beschouwen het als een spel waarbij je doodt en bloed verspilt.”